Við svefn slaknar á vöðvum í efri hluta öndunarvegar (nefi, munni, hálsi og barka). Ef það slaknar um of á þeim er hætt við að öndunarvegir teppist. Margir einstaklingar hrjóta af þessum ástæðum. Stundum verður jafnvel erfitt um öndun. Ef öndunarvegir stíflast alveg stöðvast öndun tímabundið (kæfisvefn).
Kæfisvefn ásamt teppu er algengasta einkenni kæfisvefns og táknar að öndun stöðvast með endurteknum hætti við svefn. Í sumum tilvikum getur öndun stöðvast nokkur hundruð sinnum á hverri nóttu.
Kæfisvefn ásamt teppu (OSAS, Obstructive sleep apnoea syndrome) stafar af atvikum þar sem öndunarvegar teppast á nóttunni sem valda einkennum að degi til vegna skorts á svefni. Kæfisvefnsköstin valda súrefnisskorti sem í lengri tíma litið getur valdið aukinni hættu á háum blóðþrýstingi, hjartadrepi og heilablóðfalli.
Kæfisvefn er mjög algengur sjúkdómur sem greinist þó enn mjög sjaldan. Dæmigerður sjúklingur með kæfisvefn ásamt teppu er karlmaður eldri en 40 ára sem er í verulegri yfirþyngd en þetta getur þó komið fram hjá hverjum sem er.
Meðferðin felst í því að léttast ef slíkt á við, forðast áfengi og svefntöflur og nota góm (mandibular advancement splint), ef við á. Næsta skref meðferðarinnar er notkun CPAP svefnvélar sem viðheldur þrýstingi í öndunarvegi þannig að hann helst opinn eða BIPAP svefnvélar sem viðhelda líka þrýstingi í öndunarvegi þannig að hann helst opinn en við mismunandi þrýsting eftir því hvort sjúklingur andar inn eða út.